YALNIZLIĞIN VAKİT KIRIKLARI
metruk sensizliklerde çıldıracağım
umut menkıbesine tutuklu kalan yalnızlığın vakit kırıklarında duymayan kulaklara ne deyim görmeyen gözleri nasıl tasvir edeyim gelmeyen vuslatlar fesatlar, küsuratlar sensiz geçen düşler sığınağında bir ok gibi yüreğime saplanan tutmayan hesaplar hal böyle iken hangi hikayeyi gerçekmiş gibi dinleyim bahar gelmiş güller açmış canlanmış tabiat biat olmayınca yağmur yağmış dereler taşmış kuruymuş yaşmış neyleyim çığırtkan gecelerin kahpe dölleri bir gün senide bulur unutma bildim sansan da çok şeyi tufeyliyi araştırsan ortaya çıkıyor koca bir yalan bitmiyor talan hadi söyle söyle ben nasıl bu deveyi güdeyim ben nasıl bu bedelleri ödeyeyim |
Değer verdiklerimiz yerinde sayılmadığında ise böyle şiirler her zaman var olacaktır üstadım, sitemdi dizeler, saygılarımla.