SON LİMAN
Can, yalnızlık güneşinde
Gölgelendikçe kalp üşür. Sevgi, hasret ateşinde Yandıkça aşka dönüşür. Terse akan iki dere Akar dururlar boş yere Aynı camdan aynı yere Bakan iki göz tanışır Gözde başlar uyarımlar Böyle der bilge yorumlar Kalbe düşen yıldırımlar Sevgi dilinden konuşur Coşari kızıl döngüyle Ve hasret denen yangıyla Yâre duyulan sevgiyle En son limana yanaşır 23.07.2023/Samsun İbrahim COŞAR |