HEM GÜL, HEM BÜLBÜL GÖNÜLGönül sohbet divânıdır, Cânan da gönül evinde, Aşka çileyen bir bülbül, Şakır gülün bahçesinde. Gönül pınarından içen, Olur, aşkın hep sarhoşu, Sıyrılır sis denen örtü, Başlar yeniden doğuşu. Renk renk açar gönülde gül, Olur bahçıvanı bülbül, Ne sır olur, ne naz eder, Deli divâne şu gönül. Bin derdine devâ gönlün, Yâr ile bir sohbet etmek, Gönüllerin köprüsüdür, Yâri yakından seyretmek. Taht kurar Hâk gönüllere, Ziyâ olur o gönüller, Ab-ı hayat dolu gönül, Açar Eşrefî’de güller. EKREM GÜRER |