KAVRUĞUM KUNDAKTAN YANA
Sudaki izi sor, karşı bakışlara
Dişini geçirmiş kırağı hayallere Acımasız Bir o kadar safta duruyor Elleri kulaklarında Bir o kadar da vicdanında eli Su koyvermedi O çoktan denizi sunmuştu Habersiz. Kibritin ucu dedi, cehennemin deliği Yandım bittim kahrından Kavruldum Bu mudur cehennem? Okyanusun suyu dedi, cennetin teri Islandım suyuna gide gele dedi Üşüdüm Bu mudur cennet? Ağladım sana sığındım Tenim beni sarmaladı Korundum. Saçlarım fikirlerimden Kaşlarım gördüklerimden Korudu. Kulaklarım dere misali kıvrık Aynı suda iki kere yıkanmadı Duyduklarım. Ben en çok, el açtığımda doldu deniz Parmaklarım dalgaları Tırnaklarım kıyıları oldu Ağlamadım hiç bu kadar Gördüm sanmıştım seni Beyaz hüzmeli O Yalvarışları hibe eden İzi kalmış günahlara. |