Bugün

Öksüzlerin üşüyen gecelerini andım

Sensizliğin düşüyle haşyet içinde uyandım



Yorganı attım,

Yatağımdan da kalktım

Gecenin kuşatan serinliğinde seni andım



O an kalakaldım,

Sanki öylece mıhlandım

Enaniyetimle başa baş kaldım sarsıldım



Yarım asırlık

Bir hayatın hicranına kandım

Nihayetimi hatırladım, ancak dona kaldım



Utancımdan

Hiç yalvaramadım robotlaştım

İnsanlığımdan utandım, yalnız bir candım



Ölüm! İyi ki varsın,

Olmasaydın kokacaktım

Benliğimi her vakit utanmadan avunacaktım



Ya Rab

Titreyen bu ten, sensizlikte bir heder

Kuşattı her bir yanımı bırakmayan bu keder



Aşk ile akan

Şelaleler, merhameti bilenler

Sevgiyle filizlenen ömürler neyi beklerler



Elbet bir

Mühleti vardı, toprak neyi arardı

Mezarlar kazıldı, nice anılar orada saklandı



Kime kaldı,

Kimler ibret aldı hilkate inandı

İmanı için her bir şeyden işte yoksun kaldı



Hey can,

Bir sevda için sürekli aranan zat

Bak görkü halin pek harap, aşk sensiz azat



Sarıl kalmayan

Takatinin son hengâmesine

Durma niyaz et, salâvat getir peygamberine







Mustafa CİLASUN