KOZALAKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çicek oldu,şifa oldu,manzara oldu.
Tohum savurdu,gölge oldu kendini kavurdu... Bir insan misali yandı tutuştu toprak oldu YEMYEŞİL KOZALAK SİMSİYAH OLDU
Bir mevsim içinde birden yaşlandı
Hep tebessüm eden yeşil kozalak Tohum savurduğu yerden taşlandı Hiç yanmam zannetti sefil kozalak Efkar dağlarında dönerken tufan Burnuna dokundu yağmur kokusu Kıvılcım yurdunda akarken zaman Göğsüne saplandı ölüm korkusu Hiçliğin yanında amaçsız varlık Sancıdan kıvranıp var diye kustu Dalından kopunca çekildi darlık Can dolu kozalak kararıp sustu Zirvenin dibinde değdi yüzüne Kuvvetli rüzgarın kanlı kamçısı Okşayan bir isyan doldu sözüne Kuşun gagasında dertli şarkısı Furkan AYDOĞAN (ÇERİ) |