Kahır Edilesi Göyalar....
İnsan
Bir an kopup gidiyor Sanki boşluğun çok umrunda da, Bu Geriye dönüşü olmayan Yalana konan son bir nokta, Nafileye Toz konduramaz insanoğlu Eli mahkum Dili mapus, Bu Doğmayacak günün arifesidir artık, Ağlayan göz yaşları Umuda bir kılcık gibi, Bu Tersine dönmüş bir zaman Geçse de ne fayda Giden gitmiş gari, Bilemem Bir kuş kanadı mı Bu, Yoksa Gökyüzünün çıkmak sokağı mı Kendisine mekan edinmiş, Tarifsizlığin Limanı yoktur Varması şurada dursun Yeli dahi meçhul, O Kahır edelesi güyalarda... * Berlin, 08.07.2023 * Talat Özgen |