eyledi
Gönül denen makam verdi Rabbim pür zişan eyledi
Kendi için yarattığı tahtı tam zişan eyledi Yıllarca boş bırakarak olmadık şeylerle yordum Makami kendimin sandim bilmedim ihsan eyledi Bir faniye gönül verdim gönlü perişan eyledi Ömrümü yoluna serdim ömrü perişan eyledi Her gün bin bir ok atılan deney tahtasına döndüm Her nazarı oktan farksız kalbimi nişan eyledi Tövbeler tövbesi dedim ay`imi nisan eyledi Çölde kavrulmuş vahami yağmurla nisan eyledi Ol padişahın tahtını tertemiz edince doydum Döndü gönül gülistana Hak iki cihan eyledi Mustafaoğlu İlyas |