ÖZNESİ SENSİN
Cesur değilim günah işlemeye
Yaşım müsait değil yeni bir maceraya Heveslense de çocuk Kendi düşlerinde oynamayı seviyor Kaçırınca avucundaki kuşu Geri getirmeye yetmez gayreti Uzaktan uzağa âşık olmak mı Yorulan yüreklerin son marifeti Seven kalpler boğulunca hasret derinliğinde Uykulara tünüyormuş baykuşlar Bulutların arkasına saklanan Yitik kuşun hayalleri uçuşur Göğün maviliğinde Pek sabırlı değilim hasret çekmeye Kuş çağırıcılığı yapıyor yüreğim Dudaklarımda bir rüzgâr ıslığı Bütün pencerelerini açtım odamın Bekliyorum Geldiğinde düşüme girer mi diye Biliyorum bir tuhaflık var bende Yüreğim aşka esir, dilim isyanda Karıştırır oldum sapla samanı Ne yazık ki duyulmuyor feryadım Tüm küreyi çevrelerken düşlerim Senden kaçsam sana varıyor yolum Öykümün son sayfası da kapandı Ne ayak yol alır ne kalkar kolum Hiç unutma! Kurduğum her cümlenin Öznesi sensin 06.07.2023/Samsun İbrahim COŞAR |
Nefis eserinizi ve sizi tebrik ederim.
Saygılar sunuyorum