Gece yarısı beni kuşatan his,
Benliğim ile taştı yataklardan.
Karanlıklar içinde çizdim kavis,
Kurtulmak için bataklardan.

Ümitle sarıldım dediklerine,
Işık oldun sen karanlıklarıma,
Bize rehber olan verdiklerine,
Uyarak çıktım aydınlıklarıma.

Sana çektiğim özlemler özlemsiz,
Senin hasretin bana kor alevdir,
Yandıkça yanar gönüller ateşsiz,
Seni özlemeyen gönüller hiphissiz.

Kapandım dizlerim üstüne yaşlarla,
Yıkandı yüzümle beraber kalbimle.
Sana yaklaştım gönül dolusu aşkla,
Efendim mübarek ismin dilimde.

Zamanı aşıp vardım huzuruna,
Asırlar derman olur mu ki bana,
Dört nala koşa koşa geldim sana,
Yüzüm sürmeye kutlu kapına.

Yüreklerden taşsa gül sevgin azdır,
Seni sevenler ne çoktur ne azdır,
Sevginsiz gönüller kuru ayazdır,
Böyle olunca ha kıştır ha yazdır.

Mucibimden sonsuz dileğimsin hep,
Bu ömrüm için dilediğimsin hep,
Bir gece rüyamda seni görmek’çün,
Ömrüm vermeye olur sebep.