Ciğerimi yaktın be Anam
Bir bayram günü, cuma sabahıydı
Telefonum uzun uzun çaldı Sanki bu işte bir tuhaflık vardı İçimi korku ve telaş sardı Anamın ölüm haberiyle yıkıldım Hem yetim, hem öksüz kaldım Ciğerim yandı, içim sızladı Geride hüzün ve göz yaşı kaldı Ana biliyor musun? Seni çok özledim Bir gün geleceksin diye kapıyı gözlerdim Sana sımsıkı sarılıp, elini öperdim Bağrıma basıp, canım anam derdim Seni bir an olsun incitmezdim Her zaman sana kol, kanat gererdim Bütün ömrümü, senin için tüketirdim Ama olmadı be Anam, sen ömrünü tükettin |