ÖZÜ UNUTMA

Teptiysen bir zaman aşkla akılı;
Gözyaşı dökmeye ne gerek vardır.
Bağlanıp geçmişe kalma takılı
Boynunu bükmeye ne gerek vardır.

Ezelde verdiğin sözü unutma,
Nurla yansıdığın yüzü unutma,
İnsanı kamilsen özü unutma
Kin kibir ekmeye ne gerek vardır.

İhtiraslar olur ayağa tuzak,
Güzellik takdirdir hevesten uzak,
Ne “hanım ağayız, ne de bir kazak”
Manayı çekmeye ne gerek vardır.

Kapılıp öfkene karartma günü,
Anlamak istersen bir dinle beni,
Taşırım başımın üstünde seni
Bir gönül yıkmaya ne gerek vardır.

Ressam Halil, söze sevgiyi katar,
Hak hakikat ister, doğruyu tutar,
Teslim ol ALLAH’a bu isyan yeter
Her şeyi yakmaya ne gerek vardır.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 02.07.2020
(Cana Can Katar)

Bu sabah, ÖZÜ UNUTMA adlı şiirimize öyle içten bir yorum yazılmış ki, okuyunca hassas yüreğimin en ince telleri titreyip bana bu şiiri yazdırdı. Kocadere Köyü’nden sayın Hasan GÖKDERE Beye çok teşekkür ederim.

“Abi, şu dünyada ölmeden seni sağsalim görürsem; o, iki gözünden öpeceğim. Türkiye’ye geldiğinde de seni Kocadere Köyünde GÖKDERE Çiftliği’nde ağırlıyacağım. Her gün bu güzel şiirlerini okuyorum. O kadar içten yazıyorsunki, anlatamam. Bayağı gurbet seni yaralamış, hasret seni paralamış... Dönüven gari memlekete abi...”

EN BÜYÜK SERVET
- Hasan Gökdere’ye -

Nice karlı dağlar kalkar aradan;
Memleketten selam gelince insan.
Her saniye yaşar gönlünde vatan
Mahsundur ayrılık olunca insan.

Zaman bir değirmen öğütür bizi,
Her vaktin ayrıdır çehrede izi,
Üst üste yığıyor yürekte közü
Anayı - atayı bilince insan.

Kara çarşaf gibi çöker geceler,
Akla gelir nice haller - niceler,
Sağlık olsun dostum; tütsün bacalar
Bal olur ekmeği bölünce insan.

Gelen gider kalan yoktur nihayet,
Bir gönül kazanmak en büyük servet,
Dostluktur can cana - barıştır devlet
Bahtiyardır aşka dalınca insan.

Ressam Halil, sevgi katar esere,
Canlanmış gözünde ol Kocadere,
Sıcak bir ilgiyle kapanır yara
Hasan Beyden davet alınca insan.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 03.07.2020
(Cana Can Katar)