Nice canlar tükendi

Nice ağıtlar kelebek misali

Gözyaşını mahşere taşıdı

Savruluverdi yaşamdan Kalıntılar

Savruluverdi çantası boş kalan ebeveyinler

Akıl tellallığı yapmak kolaydı elbet ya şimdi

Neden anne anneliğini

Felakete kucak açınca hisseder

Neden baba kahve köşelerinde

Evladının acısını büyük metanetle duymayı bekler

Lakin hükmü veren mevlam vermiş akıl

Kinayesi’nin bitmesini hiç istememiş

Peki sarf edilmeyi bekleyen dualar nerede

Körelen kalpler niçin atar ki

Bu zamana deyin taşınan bu illetler sınır tanımıyor

Hayat dolu olanıda aynı gemide

Vurdumduymaz olanıda aynı krizde

Bir gram bir tutam daha olsa keşke

Zevk-i delalet ömürden ömür çalıyor

Ucunda yok olan gençliğin

Ucunda yok olan hayallerin ne önemi var

Onbinlerce can günaha ramak kalan bedenler

Toprağın kokusunu çok erken aldılar tenlerine

Bu bitmeyen bahara dur diyebilmek için

Kelebek misali gözyaşına hayır demeli

Sabahı dizginlemeli güneşi çok erken karşılamalı

Belki o vakit bizler yaşayabiliriz



İbrahim KANDAMAR
08.10.2011