İstanbul gibisin be abi güneşi gösterip ısıtmaz tanıdıkça sıkıcı büyüdükçe çekilmez oluyorsun bir parçalı bulutlu bir içi geçmiş karabulut gibisin yağacak oluyor gürlemeden dağılıyorsun marmara denizi gibi yüreğin dünyayı taşırsın sırtında martıları doyurur yolcular taşırsın maviliklerinde yabancılara muhteşem bir istanbul tanıdıklarınla bir başkasın İstanbul gibisin ve abi dört mevsimi yaşatır bir ıslatır bir kurutursun Gün ortasında
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İstanbul gibisin ve abi (301) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İstanbul gibisin ve abi (301) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.