Zimanê şîrîn
Ez ketıme ber bexteve, gazinekin nebejin feqî
Divanu aqideya mezin, liserme ma ye ya heqî Eşqu evin, bi dili can, bila bive dostanî biratî Hildidim penusa birindar, denîvîsim vî helbestî Gazî nekin ne bejin li ku maye ey xanî Zaroken şorişvan, azad dikin vi diyarî Bila bavu kal rihet rakevin li qebra tarî Neviyê tê, penus tuj, zelaldikin vî zimanî Her kes dibe, mevane melayî cizîre Dibejin Seyda çıqasî rakîn jive qudrete Wek teyruku bilbilan, heq heqqete te Welate tê şerîn xaşik her daim para tete Gelek kuren bava hene, bina malaye bate Çandu hüner bilind kırın bı qedru qiymete Deyştu Zozan dengdidin bı sevta hidayete Mevludu qesîde mezin xelaskin ji ber mîrate Gaziyamin kesen rumet, bive qutretu hez’e Welat tijî guli guistan, darı daristanen goze Deyruku bibilen cinnete her dem biminra dilize Neqiş nigaren nujen leke, zaru ziman bipareze Rehm xanî, rehm feqî, rehm liser van loka Dara êsalete heşinhati va koka hev koka Ve her dem bimeşe çandu hüner va diroka Helbeste Zimanê şîrîn tucar nakeve ser çoka |