Neslini tükettik çıkmıyor deha
Bizi yerden yere vurma albayım
Sizin kuşak gibi gelmez bir daha
Halimiz perişan sorma albayım

Kula kul olmayı görev bilmiş kul
Ortalık toz duman sonumuz meçhul
Durum böyle işte ne dersen kabul
Doya doya küfret durma albayım

Bakışlar kurt gibi elbise yünden
Nefret ediyoruz çıkarsız günden
Sizin hak davayı unuttuk dünden
Kalın kafamızı kırma albayım

Beteri görmeden uslanmaz insan
Neden birbirine yaslanmaz insan
Makine mi oldu hislenmez insan
Kanasın yaramız sarma albayım

Doğru söyleyenler sanki yaratık
Cehalet baş tacı yok oldu mantık
Millete müstahak düşünme artık
Sen kendini boşa yorma albayım

ÇERİ hep yanıldı düzelir sandı
Mazlumlar zalimin sözüne kandı
Çağ canından bezdi umutlar yandı
Saat bozuk kaldı kurma albayım

Furkan AYDOĞAN(ÇERİ)