HOŞ GELDİN ÖZLEMYıl 1987, 15 Haziran, Sabah saatleri Mersin’de, Güneşli aydınlık bir gün, Efil efil esiyor rüzgâr bağrıma, Hastane bahçesinde banktayım… Yemyeşil yapraklarda tatlı bir ses, Çarpıyor kalbim heyecanla, Hanemiz şenlenecek yeni bir canla, Kilitlenmiş gözlerim kapıya, Dokuz doğuruyorum hanımın yerine, Mendiller yetmiyor terime… Sevinç kuşku heyecan bir bütün, Tabakamda altın sarısı tütün, Doluyorum durmadan, Masmavi gökyüzüne çıkıyor duman, Ne bir haber geliyor kapıdan, Ne geçmesini biliyor zaman… Ambulans sirenleri ötüyor acıyla, Telaşlı insanlar koşturuyor bahçede, Bir kadın ağlıyor duvarın dibinde, Sedyede bir adam kıvranıyor sancıyla, Hasta bir mahkûm elleri kelepçede, Jandarmaların arasında yürüyor iki büklüm… Ebe göründü kapıda nihayet, Şen şakrak sevinçli gayet, “Müjde bir kızın oldu” diye bağırdı, Beni heyecanla yanına çağırdı, Bezler içinde güzel gözlü bebek, Yüreğim bir anda oldu kelebek… Hoş geldin Özlem cici kızım, Sevince bıraktı yerini sızım, Anneni kutladım büyük bir hazla, Karalar yer değiştirdi beyazla, Sen sevincim neşem yıldızım, Çok sevdik seni iki gözüm… 15 HAZİRAN 1987 |
Saygı ve selamlar.