Aşkın SelâsıÖzlemek yürek yangınıymış meğer Sen değer vermesen de aşkıma Ben canım dan öte bildim sevdamızı Sen beni benden aldın ya Ben sana Bir gün bile ah etmedim sevgili Sevdim hem de seni senden de çok sevdim Kalbimde umut gözlerim de yaş Bir gün benim olacağın günleri bekledim Sen benim ömrümün hazanında açan gülüm dün Seninle can bulmuştu Gün görmeyen gönül bağlarım Oysa şimdi Sonbahar mevsiminde lodosa tutulmuş Nereye sürüklendiğini bilmeyen Kuru gazeller gibiyim Nereye baksam sen Nereye kaçsam sen Seni nasılda delicesine sevmişim ben Sipere yatmış bir militan gibi Namlunun ucundan fırlayan Kurşun gibi sözlerinle İşte o gün öldürdün sen beni Unut diyordun, unut beni Bir zamanlar sevdana yataklık eden gönül Tezgâhlarım da Şimdi ilmek ilmek hicranı dokuyorum Aşkın salâsı olmazmış Ruhu bedeninden ayrılmış Naciz bedeni kefene sarılıp Musalla taşında defnedilmeyi bekleyen ölüler gibiyim. Hadi Cesaretin varsa Tırnaklarınla kaz kabrimi, Ellerinle toprağa göm beni sevgili, Göm ki yalancı aşkların otağında yorulan Yorgun bedenim huzura ersin Artık bu aşktan bize hayır yok Nasıl olsa sen şimdi bana değil ellere yârsin. Karacakız Emi Öztürk |
Hüzünler olmasaydı bu şiirler yazılamazdı.
Yine de mısralarda kalsın.
Sağlıcakla.