EY İNSAFSIZ KADIN!
Ey sevdama, karşılık vermeyen kadın!
Niyetim senle yaşayıp... Senle büyüyüp... Senle yok olmaktı... Bu yalan dünyadan.. . Senin olmadığın bu dünya yaşanmaya değer değildi... Benim için... Bilmiyorum? Aşk çare midir yalnızlığa? Yoksa tutsak mı eder yüreğime? Yada, verem edip, yataklara mı düşürür benim gibi? Ey insafsız kadın! Sevdamla mutlu oldum.... Karşılık bulamayınca... Yeme içmeden kesildim.... Bir gül gibi, sararıp soldum. Yataklara düşürdün... Birkaç aylık ömrüm kalmış olsa da.. Kanayan yaramın acısı... Bedenimdeki ağrısına bakmadan... Kalan ömrümün son anların da... Bir parça da olsa, beni dinler misin? Son anlarım da, yalan da olsa... Bana sarılıp, sevdiğini fısıldar mısın? Ümitsizliğe düşen kalbimi heyacanlandırmaya... Azda olsa nefesime, nefes katarmısın? Nefessiz kaldığımda... Gönül işte bu! Küçük bir ihtimalde olsa... Bazen yeryüzünde... Bazen de gökyüzün de... Gezer sana olan aşkım. İçim, çok derinden sızlıyor.. Kurumuş bir aşk çesmesi gibiyim... Kalbim, aşkınla susadığında... Senin gözlerine baktığım o muhteşem anlarda... Sana olan sevdam. Bir fakirin sofrasına benzer... Gözlerin bir pınar. Yüzündeki tebessüm. Kuru ekmeğim. Dudaklarından dökülen sevgi sözcükleri.. Süzülen bal misali... Mucize olacaksa da bana gelişin. Kalbimin anahtarını elinde tutan kadın... Bu sevdasından hasta olan adam! Seni her şeyden ve herkesten çok sevmişti... Bunu bilesin! Dinçer Dayı |