GÜLE GÜLE ÇOCUKLUĞUM
Terk edip gittiğinde herkes
Bir o vardı yanımda Kayıtsız kalmadı yalnızlığıma Bırakmadı savunmasız Koydu avucuma bir elma şekeri Tamir etti kırılmış gönül tellerimi Hüznüme tatlı bir iz bıraktı... Sessizce sızarak ruhumun derinliklerine Diriltti bende beni Oyuncak olmamam için birilerinin ellerinde Keskin bir ok gerili bir yay Verdi ellerime Oturttu hedefe İster öldür ister yaşat kendini Beni bana bıraktı... Fethetti yüreğimi yaşama direnmeyi öğretti... Verdi elime bir mendil Oyuna dahil etti *yağ satarım bal satarım ustam öldü ben satarım* Ustamı öldürüp beni diriltti Artık mendil senin elinde Kurula akan gözyaşlarını Çıraklık sona erdi usta sensin artık Eğme zalimin zulmüne başını Güveni kendim olmayı öğretti... Verdi elime keskin bir bıçak Soydurdu yüzsüzlerin derisini Hâkikati gösterdi ayırdı sürüden Koyun değil kasap olmayı öğretti... Biliyorum çok yordum Çelimsiz omuzlarında Ucuz değil pahalı bir yüktüm Nice bedeller ödettim sana Senin esaretin Cesareti öğretti bana Artık özgür bırakıyorum seni GÜLE GÜLE ÇOCUKLUĞUM... |