Mektup
Ben bu satırları yazarken
Şimdi neredesin diye başlar mektuplar Biliyorum ki kuşlar kadar özgürsün artık Kanatların sevda yanığı Dilin kekeme Gözlerin kör Belki diyerek Kulağın hep kapıda Zil çaldı çalacak Çoktan yola koyuldum Ne sana güle güle demeye vaktim var Ne hoşça kalına ihtiyacım Kopan hayat zincirleri birbirine eklemekten yoruldum .. Geçer günler Bensiz de geçer.. Hem bensiz daha mutlu olacağını ikimizde biliyoruz Bittiğine mi sevineyim? Gittiğine mi bilemedim bak şimdi Sonu baştan belli olanın aşkın Sonuna geldik Gittiğin yer cennet Kollarında huri olsun Taştan taşa vuracak kafa kaldı mı sende bilmem Şu var ki.. Senden geriye Biz ve avuç dolusu anılar Ardında viran bir şehir kaldı sevgili Yine de güle güle |
sözün kekreydi belki ama,
hesapsızdı gidişim.
Değmedi…
Harika şiirinizi ve okurken dinlediğim şarkı yazdırdı,
Yüreğiniz susmasın.
Saygılarımla...