Vay başıma vaylar başıma...
Dün akşam kuytu sokağın birinde sarhoş bir kafa ile,
Ansızın açtım sayfaları yıpranmış gönül defterini, İç çekerek okudum yaşanmışları yarım kalmış hayalleri, Meğerse umutsuzluğa hep ben meze olmuşum unutulmuşum... Vay başıma karlar yağmış yaşıma aklar düşmüş başıma, Lanet olası dünde kalan yaşanacakları yine kafaya taktım, Hüzünlü bir şarkı eşliğinde hayallerimi ömrümü çalan, Kıymet verdiğim şerefsizlere bir güzel sövdüm ne çare... Vay başıma hazan yeli dünden değmiş bu günüme, Can dediğim değersiz nice kimler için yanmışım, Gecenin karanlığına seherin tan vaktine, Bağrı sineme göz yaşları dökmüşüm vay bana vaylar bana... Yıllar sonra elimde kırık kadehim ağzımda iki damla kan ile, Kör bir terzi misali bağrımda açılan yaraları dikmeye çalışıyorum, Bir yandanda haykırıyorum bir daha kanmam kimselere diyorum, Biliyorum yine yalan sevdalara ömrümü çalanlara kanacağımı vay bana vaylar bana...! Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 01/06/2023. 16:50 |