![]() ESARET
ESARET
Ben gönül kafesinin içinde, kaderine çaresiz kalmış esirinim. Demir parmaklıklar esaretime şahitlik eder Şu hayatta boynu bükük kalmış zavallı bile değilim… Umudum , Kafdağı‘na bitap düşmüş gözlerim, darmadağınık saçlarım, yırtık pırtık hallerim değil beni üzen. Ben kaybolan yıllara , umutsuz bakışlara , gelmeyen yarınlara dargınım. Gözüm kapalı, ellerim kelepçeli, ayaklarım bağlı .Gönül kapısına kilitli çaresizliğim, çaresizlik kapısına zincirli çaresizliğim Hani, gözümü açsam seni göreceğim.Işığın dolacak gözlerime, gülüşünün şafkı vuracak bedenime , ruhuma yansıyacak varlığındaki en mutlu an… Açsam …Ah, açsam gözlerimi Hani bir kez görmeye, seni bir ömür bekleyeceğim. Ahhhhh,hele o kelepçelerden bi kurtulsam elini nasıl tutacağım . Sevdanın renklerine bürünüp uçacağım el ele gökyüzüne… Yaaaa! Ayaklarımın bağı çözülse sana koşacağım hiç durmadan nefesim tükeninceye kadar.. Aslında kırayım diyorum gönül kapısını ama olmuyor işte… Geçersen o ışıklı kapıdan geri dönüşü yok Yok sevdiğim yok biliyorum… Ya savrulacaksın aşkın namelerine Ya da yok olacaksın zavallı yüreğinde Bitmiyor işte sevdan inadına perçinleniyor. Her yerimi sarıyor,inceden inceye bir hastalık gibi Zehirliyor, kanımı dolaşan damarlarımda bütün varlığıma saplanan okların Bir gün boğacak zehrin yok olacağım Ben yaşasam da sende Yavaş yavaş öldüğümü biliyorum Oy yosun gözlüm oy Daha kaç kez vuracaksın kirpiklerinden Daha kaç kez zehirli okların saplanacak sineme Kaç kez öleceğim söyle Kaç kez öldüreceksin beni Biraz daha zehir kat oklarına çabuk öleyim Ben ister miydim sensiz kalmayı Utansın be dünya , beni sana esir eden dünya utansın Özlemle geçen yıllarım Seninle bakan gözlerim Aynı anda atan yüreğimizin İmtihanıydı bu aşka esaretim Unutma ama…. Ben gönül kafesinde prangalı esirinim Sen gönlümün mahkumusun… GÜLSE ŞİİRLERİ. 01/06/2023 |