EY İNSANOĞLU
Kalpleri kaplayan kuburu, kiri
Sen nasıl aklarsın ey insanoğlu. Her şeyi gözlerken gönülde biri Sanma ki saklarsın ey insanoğlu. Gönüller şenlenir edersen hitap Sevgisiz yürekler düşüyor bitap İyilik emreder Hak’tan dört kitap Daha ne beklersin ey insanoğlu. Haklıyla haksızı bir tutuyorsan Haram lokmaları hep yutuyorsan Komşuların açken tok yatıyorsan Günahı çoklarsın ey insanoğlu. Umut canlandırır kuruyan çölü Sevgisiz yürekler yaşayan ölü Gönülde soldurup nadide gülü Dikenler koklarsın ey insanoğlu. Miras sanma fani dünya malını Fakirin görmezsen garip halını Ağaçların meyve vermez dalını Boşuna yoklarsın ey insanoğlu. Kula baki değil bil, dünya hanı Merhamet yaşatır içte vicdanı Önde tutuyorsan cebi cüzdanı Kibiri paklarsın ey insanoğlu. Gönül sevda arar nerdedir diye Bir selam yetmeli dosta hediye Vefayı bilmeyen nankör kediye Sermaye yüklersin ey insanoğlu. Yarışın bitmiyor sultanla, şahla Ömür tüketmişsen ah ile vahla Defter-i kebirde bolca günahla Adresi teklersin ey insanoğlu. A. Kadir YALDIZKAYA |