Kalmam daha istenmeyen zalim yürekte
Gidiyorum sonsuz uzaklara
Ne ettimse, mutsuzdun nedense
Çok emekler verdim inadığım sevdaya
Nice çiçekler açtırdım yüreğinde
Papatyalar, erguvanlar, gelincikler
Avuntularlarımla hiç solmaz sanmıştım
Yeni baharlar gelecek demiştim
Baharı bırak, en çetin mevsimleri yaşadım!..

Sert ayazlar serdi beni yere, kalkamıyorum
Rüzgârın Lodos’unda kaybolup gittim
Güven, ahde vefa, sadakat demiştim
Ela gözlerinin ışıltısına baka baka
Aşkın ölmezliğini fısıldamıştım
Mehtaplı, yıldızlı efsunlu gecelerde
Ardı arkası kesilmeyen şarkılar söylemiştim...

Işıklar söndü, yağmur durdu, kurak başladı
Gönülhanem çölleşiyor kızgın güneşte
Bir gıdım sevgi arıyor yalnızlığım
Etme, gitme, ağlatma
Can suyum ol, döndür hayata
Yepyeni bir hayat kuralım Ötüken’de
Tengri dağlarının eteklerinde şiirler yazalım
Orhun, Selenge ırmaklarında çimelim
Beyaz atımla prensesler gibi gezdireyim...

Son satırlarımdır Mayıs’ın son deminde
Tez haber uçur kırlangıçlarla
Selam yolla eşine sadık kumrularla
Gelecek müjdeli haberin döndürecek
Baş koyduğum ölümcül yollardan
Beklerim seni kavurucu çöl sıcaklığında
Sayıklıklarım, hayalinle avunurum
Gül endamından koklamak ister seni bu can
Son noktayı koymadan!

Zafer Direniş
...