Kuranı yorumlayarak yeterince alçalttın ilahi kelamı, sen önce kendini yorumla kuranı değil.
Mesnevi
Mevlana Celalettin Rumi

Siren çalıyor hayat durdu yine
Toplantı yapıyor sanki mecliste kabine
Olmadı herşey istediği gibi lehine
Kararsız pişmanlıklar doldu aleyhine

Mükemmel değildi İnsanoğlu
Ne Hataya Nede yanlışa doyardı
Nede kusursuz, mükemmel doğardı
Cahildi insanoğlu

Yaşarken Herşeyi ederdi tecrübe
O yüzden zalimdi insanoğlu
Ne kadar ders tehsil etsede
Yinede yarımdı insanoğlu

Hep birşeyi unutmuş hissi
Herşey tamam olunca gelen his
Mükemmelliğe ulaşınca gelirdi hani
Aklına, eksilme tutardı seni
Neden gelir sorardın kendine
Yapacak birşey yokken

Bazen korkutarak, unutmuş hissi
Anlayamazdın ne unuttuğunu
Kendini insan sanan insan
Boş verdiğin o gönlünün sahibi
Senden seni istiyorken

Dert dedik ya
Amaç uğruna yaşayan herşeyi
Dertsiz bilemez insan hiç birşeyi
Derdin yokken neyi bilesinki
Bi dert edin bakalım
Amacını bul

Ya hayvanca ye iç yaşa
Yada bak eşyaya insanca
Basiret nazarıyla ibretle bak
Herşeyden önce kendini yorumla

Bu insanlar basit ve normalmi
Hayat ne senin için
Yoksa kariyer mi seni burada tutan
Yada sen
Hoplamaya zıplamaya mı geldin

Ötesine geçmeden tüm insanlığa bak
Herşeyin hayatın yaşayışın ne için
Sor kendine başkasını sorgulamadan
Bunları kendine sormayan insan
Koca bir dünya yük dert alır üzerine
Ben kimim demekten öte niye varım
Niye varız
Bazende candan bezdiren hayat içinmi
Bu kadar eziyet

Bir zindanda insan ne kadar mutlu olursa
Ruh içinde bu dünyanın mutluluğu odur
Bir büyüğün dediği gibi
Rabbini bilen zindandada olsa saraydadır
Rabbini bilmeyen saraydada olsa zindandadır
M. Ç
Taçsız sorguçsuz dilenci