ÖMRÜN BİTMEYEN VARDİYASI...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İlahi bir metafor adeta, aldatıların başşehrinde saklı hüzün bulutları ve derindeki vaveyla: Bir yemine şerh düştüm kuşluk vakti Uykularımdan uyandırıldığım sözcüklerin kasveti Bastıkça ruhuma üzengisi özlemin, kilitli Bir çekmece mahiyetinde yürek iklimi Sevdalanmış ve d/ağlanmış acıların peşi sıra Sökün eden bir bir hangi sır ise Selvi boylu bir yama Yarıladığım yoldan yeniden döndüğüm başa İkbali ne ki yalnızlığın? Minvalinde seken sırların ve bedduaların kanatlandığı Karanlığı delecek olandır illa ki Tanrı Serkeş heceler göğün mimarisi İmge bellediğimse hicri sevginin Bilediğim kalem Bileğini bükemediğim Hangi şiirse, elinden öptüğüm Matemin dik kalesi diklendiğim kadar zalime Metruk hanelerde seken gaipten gelen bir hece Mağdur iklim mazbut sevdam Müdavimi olduğum o kuru dere yatağında Gözyaşımın g/izini sürdüğüm Olası bir v/eda Tuş edilmiş bir ömür ki Cihan harbinden kaçan usulca Keyfimi de kaçıran nice insan nice mısra Mahal vermesem de bastıran yağmura İnceden ve usulca işlediğim Ezan vaktinde saklı huzuru tüm ömre iliklediğim Nice hazan nice sadık hicran Başımda uçuşan karın ya da alıcı kuşların İhaneti mi içimden çocuğa Bir d/okun bin ah işitmez iken insanlar Yaşıma da yasıma da vakıf sadece Huda Besilidir gök kubbe Baskındır yerküre Başat sözcüklerde saklı dirayet Her saydığımda şafak Vakti düştüğüm yola nasıl da şakağıma dayalıdır Sözcükler Kalemin tetiğine her bastığımda Uladığım iklimler Ulağı olduğum kadar yalnızlığın Uyruğu elbet yoktur acıların Varsın bir ütopya olsun mutluluk ve neşe Ünlenmiş bir bir dilerken hâsıl olan O gaipten gelen coşku ve eşliğinde sonsuzluğun Mukadderatında sızdığı ansızın Kalemin derlediği Nice hikaye nice şiir yetinmediğim kadar Yatıya kalan hayallerin direktifi Ve işte hummalı bir günü daha geride bıraktığım Geceye d/okunmaksa tüm çabam Hasretini duyduğum kim bilir hangi duygu? Şirazesi kaymış iken insanların Daldığım o derin uyku Oysaki gözüm açık görmüştüm ben rüyaları Biteviye eşlik eden sessizlik ve uğultu Nasıl ki bam telidir şiirler kayıp bir bavul gibi İçime tıktığım nice mintan benzeri nice duygu Uluyan it değil ki umurumda İte kaka sevenlerden de olmadım asla İteklenmiş yüreğin kayrası Hicap dolu nice insanın feryadı İkiletmeden sevdiğim yüreğin teklediği Tamtakır ruhum bakaya kalan umudum Sönük ferinde günün Ve işte bir sona daha şerh düştüm Aldatıların sağanağı Göğün yarıldığı O sela ki bitmeyen vardiyası ömrün İndinde hüznün indirsem keşke kepenkleri Kaybolmaktan da öte alışkın olduğum hüznün kürü Küresem de önümü Kansam da yalanlara Varsa yoksa sevdiklerim saklı iken dualarımda… |