Gömün beni çocuklar
Her sabah bulur adet yerini
aynaya takılır gözüm adettir her sabah vahşet izlemek belki geç kalmışlık belki de gördüğüm rüyanın etkisindendir bilmiyorum... ve bilmedikçe bir çocuk cenazesi kalkıyor yüzümün en orta yerinden en soğuk bedeniyle musalla taşı gibi gözlerimi görürken aynada, suçluluk duyuyorum yetersiz kaldığım her güne. korkuyorum artık içimde bir tane çocuk var ve her gün ölüyor ya bir gün gelirde ölmezse ya bir gün öldüğü o yerde hiç olmzsa? gebe kalacağım ne var ki sessizlikten başka yalnızlıksa getirin o bari dursun yanımda dursun ki yalnızlık olmasın beş mevsim olsaydı,beş mevsim yazardı Vivaldi herşey şartlara göreyse eğer... Şart değil bu sabahlar gömün beni çocuklar hadi gömün hakkınızdır hakkınızdır... Son_Kasırga |