Arabam Kadett'in Destanı ( Yapay Destan )
Bin dokuz yüz seksen sekiz yılında
Almanya’dan yola çıktı arabam. Türkiye’ye doğru her şey yolunda Vites değişmekten bıktı arabam. Markası Opel’dir modeli Kadett Sıfırdan elimde , sahibi Vahdet Salimen yurduma etmiştik avdet Trafik yüzünden ürktü arabam. Almanya’dan ithal herşeyi güzel Dizaynı sipariş , kişiye özel Tasarruf delisi , yakıtı dizel Oto’lar içinde tekti arabam. Gümrüğe takıldı , çektim çok çile Önümde duruyor rüşveti bile İlgisiz olursan git güle güle Güneşin altında çöktü arabam. Gümrüğe on beş gün gittim de geldim Sonunda bir çıkış yolunu buldum Ödedim parayı , gümrükten aldım Yerinde üç kere sekti arabam. Plaka almadan çıktım ben yola Amasya’ya doğru uğurlar ola Bir kaset aldım da neşeyle ele Oyun havasına taktı arabam. Çorum’a gelince çevirdi polis Üçü bir arada başladı kulis Plaka cezası kestiler halis Egzozdan dumanı sıktı arabam. Herkesin dilinde gören söylüyor Kimi el sallıyor , kimi haylıyor Kıskanıp duranlar küfrü boyluyor Sert bakıp boynunu büktü arabam. Yıllarca bizlere çok hizmet etti Yolda bırakmadı , imdada yetti İstediğim hızda güvenle gitti Tecrübeyi hemen söktü arabam. Evlerin önüne koydum , çizdiler Park ettim arsaya , bana kızdılar Bu nasıl komşuluk , inan azdılar Sağını solunu yıktı arabam. Görünmez o kaza geldi de başa Sandım ki emekler gitti hep boşa Böyle olaylar hiç gider mi hoşa? Talihine küstü çekti arabam. Irmak kenarını güvenli sandım Yoğun kar altında görünce yandım Söylenen her lâfa inanıp kandım Sözümü ağzıma tıktı arabam. Satlığa çıkarmam , müzelik olsun İsterse kullanım süresi dolsun Park halinde iken ölürse ölsün Aniden farları yaktı arabam. Herşeyi anlatmak imkansız dostlar Gün olur aksilik peşpeşe rastlar Gönül razı olmaz , görülür restler Gözünü yollara dikti arabam. Vahdet-i Can bakar usanmaz yine Kucak açmış bekler bak döne döne Otuz dört yaşına bastı bu sene Yılların peşinden baktı arabam. Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL ) Amasya , 26 - 28 Şubat 2022 |
ehliyetim var arabam yok
çocuklara aldım arabaları var
ben yürümeyi sevdim nedense
mecbur kalmadıkça binmem
biraz tuhaf gelecek insanlara
ben yürürken insanı eşyayı havayı daha güzel kokluyorum
oda bana şiir oluyor - benim ki de böyle bir sevda
yüreğine sağlık güzeldi...