Manolya
Sokak lambasının altında,
son bir kez öpsen beni Manolya. Tatsak yine beraber, o kaybettiğimiz aşkı. Tütüyor sigaram gece gündüz boş odada, belki de boş ruhumda, gözlerim yaşlarla doluyken. Ne zaman ağlasam gelir gözlerimin önüne, o güzel gülüşün. Ve aniden bozulur moralim, acı sözlerini hatırladıkça. Yapamıyorum sensiz, yazamıyorum o çok sevdiğin sözleri, sen olmadıkça. Geri dön, geri dön sevgilim. Bulamıyorum yolumu, sen yanımda olmadıkça... Ölüyorum, ölüyorum o elleri tutmak için. Ölüyorum sensiz anlasana, ölüyorum Manolya... |