*** YOLCU ***Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bütün masalların bir sonu vardır
Bazen yollar ferah bazen de dardır Ömür denilen şey hüzündür hardır Mutlak güneş birgün doğacak elbet Ömrün bağları güz , gazel döküyor Bir kazma bir kürek,ömür söküyor Felek yola böğürtlenler dikiyor Bende yürüyecek hallar mı kaldı Bir zamanlar yeşil ovalar vardı Dağlar kurda kuşa en güzel yardı Güzel dünyamızı bir duman sardı Artık bakılacak fallar mı kaldı Düğüm düğüm ilmek ilmek söküldüm Kırk kiblede itaatle büküldüm Kirpiklerden deryalara döküldüm Söyle , tutunacak sallar mı kaldı Çok uzaklardayım hüzündür karım Benliğimi sarar bütün efkarım Veysel gibi kara toprak tır yarîm Hani , sarılacak kullar mı kaldı Bir garip yolcuyum sona çok yakın Diline dualar şükürler takın Ey gönül isyana kalkışma sakın Hakka yürüdü de , kim yolda kaldı *** MERYEMCE *** 05-14 -2023 pazar İstanbul Kıymetli kalemlere gönül dolusu teşekkürler Uyusam belkide hiç uyanamam Gurbet ağır yük gayrı dayanamam Seneler nasılda geçti sayamam Sılaya dönecek yâr halmı kaldı. Nuray Öztürk Issız can evim uzak bir diyarım Gözümde şebnem olur ahu-zar’ım Ne bir selam ne bir nefestir kârım Hani, veysel gibi seven mi kaldı? Han Akçadağ |