ANNEM! BEN DAHA ÇOK KÜÇÜĞÜM. PARAM YOK KI. HEDİYE ALAYIM. EN IYISİ DEDİM SANA ŞIIR YAZAYIM.
Doğduğum da ilk senin yanında açtım gözerimi annem...
Senin kokunla uyandım, her sabah Annem! … Senin o tatlı kadifemsi sesinle söylediğin ninnilerle, güvenle uyudum Annem!. Aslında benim için. En büyük aşk. Sana duyduğum sevgi.. Çünkü, sen beni karşılıksız sevdin Annem!... Hem de bir ömür boyu. Annem! Bana sezdirmeden, varını yok ettin!. Ne yapıp, edip. Beni mutlu etmek için. Yemedin! İçmedin! Binbir fedakarlıkları katlandın Annem! Benim için bir bir duvarları aştın. Önüme çıkan engelleri sen tek tek geçtin Annem!. Her bir sorunun üstesinden sen geldin. Dertlerimi hepten savdın Annem!. Ama, uyumadın!. Ama yemedin!. Gururla! Yeri geldi bir kartal oldun. Bana güç verdin!. Yeri geldi. Sevgiyle bir kedi gibi beni sevdin, kokladin. Huzur ve güven verdin! Hiçbir şeyi dert etmedin!. Hele konu ben olunca. Hiçbir zaman beni yalnız bırakmadın. Benim için savaşmaktan asla vazgeçmedin! Ezdirmedin Annem!. Üzülduğümde... Benimle ağladın. Mutlu olduğumda... Benimle bir çocuk gibi şen oldun Annem!. Yeri geldi, benim ile çocuk oldun... Benimle oynadın. Babamın yokluğunu, bana asla hissettirmedin Annem!. Hem Anne hem Baba oldun bana annem!. Kâğıt ve kalem. Benim için duygularımın en güzel tercümanı oldu Annem!. Şuan biliyorsun daha çok küçüğüm Annem!. Cebimde, sana bir hediye alacak param yok! Ama, sana olan sevgim, o kadar çok ki... Hem de hiç bir para ile satın alınmayacak kadar çok. Onun için Annem! Sana sevgimi, hissettiklerim duyguları, yazarak hediye etmek istedim. Benim canım vefakar, cefakar Annem!. Saatlerce yazsam! Günlerce yazsam! Aylarca, yıllarca yazsam!… Senin fedakarlıklarını... Senin bana ve benim sana olan sevgimi... Hele hele minnattarlığımı asla anlatamam Annem!. Çünkü, buna ne zaman yeter... Üstelik, yazılan kağıtlar biter.. Bilirim, senin gibi... Her anne şiiri sever... Hele bir de bu şiir yavrusu, kuzusu yazmışsa... Bilirim Annem! Onu yanı başından, bir an olsun ayırmaz... Her an okur ve gözlerini kapatır, özlemle, hasretle koklar!. Ben büyüdüğmde... Askere gittiğimde... Yuvadan uçtuğumda annem! Biliyorum asla bıkmadan, yorulmadan büyük bir özlemle! Hasretle! Okursun Annem! Dinçer Dayı |