Bir imtihan narında kavrulup gidiyorum,
Yarınım nasıl olur bilemiyorum işte.
İsyan etmiyorum da "bu kadar çok" diyorum,
Ne kadar çabalasam gülemiyorum işte.

Herkes girmiş kabına kendimle kalmışım ben,
Yalnızlığı kaderim bahtımdan bilmişim ben,
Ne zorlu geçitleri azm ile delmişim ben,
Şu karanlık duvarı delemiyorum işte.

Rüyalarım her sabah dehşeti haber edip,
Hicranı müjdeliyor umudu heder edip.
Türlü fitne sokuyor kör şeytan gelip gidip,
Ona uyup aklımı çelemiyorum işte.

Hani bazı zamanlar uyuyorum şeytana,
Öfke ayyuka niyet vurmuyor mu tavana,
Öyle anlarda sabır güç geliyor insana,
Derdime muktedir yol bulamıyorum işte.

Hani o dost görünen dostçuklar var ya kızım,
Hepsi ayrı bir alem hepsi de kısım kısım.
Düşünce belli olur akraba, hasım, hısım
Lakin, hâl o ki uzak kalamıyorum işte.

Işık göremiyorsan düştüğün kör kuyudan,
Eşit sonuç çıkmıyor elde eksik sayıdan,
İcazet terkip edip malum beşli duyudan,
Dudağımda nağmeler çalamıyorum işte

Yıllar yılı her yana kök salmış olan incir
Her gün meyva verdikçe şu sol yanım da sancır,
Ayağımda pranga, kolumda paslı zincir;
Yollara çıkıp çıkıp gelemiyorum işte.

Şu sabır büyük nimet tevekküle mukabil,
Hayrı da, hem şerri de, ne gelirse Hakk’tan bil.
Sayılı gün tez geçer, gurbet ölümlük değil,
Vuslattan gayrı bir yol dilemiyorum işte

Kardeşine iyi bak, yokluğumu tattırma,
Çok alttan alma amma ne olur üzme, kırma,
Emanete yıpranıp kendini de çok yorma,
Mevzu sizseniz metin olamıyorum işte.

Umarım iyi olsun bundan sonraki zaman,
Bayramlarımız olsun içinde sizler olan.
Hicranı bitirip de gönle sevinçle dolan
Vuslata kesin tarih alamıyorum işte.
Bir gün biter elbette uzak yolların hükmü.
Ferman kara yazılmış silemiyorum işte.
Dursun Ali Sağlam