ADIN AKLIMDA
Dallarda yapraklar ve çicekler
Kuşlarla sallanırdı sen yokken Hafif bir meltem gibi Okşadıkça anıları Aşk masum bir çocuk gibi Sessizce toplardı savrulan yaprakları Doymayan bir kedi gibi Tanımadığım bir yabancının peşinden Beni sürüklerken sessizce Kulağıma bir ses fısıldarken Çığlıklarım aklıma gelirdi de Sus diye dudağımı ıssırırdım Sen de büyümek isterken yüreğimde Uzatılırken adın dudaklarımda Gölgen düşerdi aynalara Güneş olurdu sarı yapraklar Mevsim sonbahardı hep ayrılıp giderken Sulamazdım sevdamı büyümesin diye Adını sakladım kendime yıllar önce Hadi söyle adın neydi Rezil et de utandır sevdamı Geçme buralardan bir daha Adın yazılmamış sokaklardan Sen Leyla olmak isterken bende Ben ürkek bir ceylandım çöllerde 08.05.2003 |