Herşey Döner Bir Sekilde Aslına
Ne su durur yerinde
Nede buhar Nede hava Herşey döner bir şekilde aslına Hangi yollardan geçer Ne olur nasıl olur Pekte umrunda değildir Aslına yolcu olanın Aslolan bir şekilde döner Ait olduğu yere Ne mucize yeter Nede akıl anlamaya Aklı olan dönüşü inkar eder Mucizeyi gören kendini helak Ne akıl yetebildi anlamaya,nede mucize Anlayamadığını inkar etti akıl Vicdan titredi birden dedi ben varım Gönül parladı Bir anda bir yol ışıldadı tatlı ve güzel O anda söndü ışıltı araya benlik girmişti Aşkta iki kişi yoktu Tek kişi vardı oda sevdiği, aşık yoktu Seven sevdiğinden başkasını görmezdi Candan geçer sevdiğinden vazgeçmezdi Sevdiğinin peşine düşen Kördü seven, Sevdiğinden başkasını görmezdi Her güzel olan ona onu hatırlatırdı Onun için bütün güzellikler ondandı Ne bir gül güzeldi onsuz Nede bir sevinç Herşey onunla güzel Onsuz herşey yarım ve eksikti Sevdiğinden gayrı herşey faniydi Vicdanen farkında olmak güzel Lakin durmak beter Düşüp çıkmak güzel Durmak hainlikti seven için Seven yorulmaz Ne kusur arardı Nede başka boş işler ile uğraşırdı Sadece sevdiğini arardı Hastalığının tek şifası Ancak ilacı oydu, sevdiğiydi Aşk yolunun ızdaraplarından O kurtarabilirdi sadece Tek sığınağı vardı sevenin Vede tek yardımcısı muhtaç olanın Herşey dönerdi bir şekilde aslına Hiç birşey olduğu gibi kalmazdı Mehmet ÇOLAK |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...