O KadınEzelden aşinaydı karanlığa gözleri Bilirdi sonunda gelir tan yeri Rüyalarında uzanan ellerini tutmak zordu Ve elleri gün sıcağı İzli mermi gibi hızla geçerken hayat Tutunmak taze dallara Her yaprağında adı yazılı Bir daha mı Aslâ diye Sevmeleri kilitlemişken sandıklara Soluğunda anmıştı onu Ve yine dokunurken yürek darasına Titredi kırık sazın ince teli Ancak o vakit siliniyordu Ufkunda tüm gri renkler Renkler mevsimlere gebe Yani mutluluğun tek anahtarı mı Şu gökyüzünde uçan sakar martılar Taze çayın deminde Simit ve deniz diyerek sayıklar yine O kadın. Karacakız Emi Öztürk |
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler diliyorum.