Anlatmaya çalıştım, yazdığım bu şiirde
Bizleri neler bekler, köprünün ötesinde
Ayan beyan yazılmış, gelinen o devirde
Amelimiz kucaklar, köprünün ötesinde

Yatırımı zayıfsa, insaniyet namına
Mizan çıkarmak için, yüklenince barhana
Mahşer günü gelip de toplanınca meydana
Sınav korkusu yoklar, köprünün ötesinde

Elçinin davetine, uymayan zavallılar
Haramları yemeye, doymayan zavallılar
Gittiği yanlış yoldan, caymayan zavallılar
Suçu şeytana yükler, köprünün ötesinde

Doğru yolu bırakıp, yanlış yola sapmalar
Akçenin türevine, ilah diye tapmalar
Kul hakkını yemeler, dedikodu yapmalar
Felakete sürükler, köprünün ötesinde

Fıtratınca yaşayan, korunur, kalmaz darda
Kulluğunun hakkını, vermeyen insanlarda
Rabbini inkâr eden, azılı günahkârda
Tutuşacak etekler, köprünün ötesinde

Hayatta çalmamışsa, kapısını sağduyu
Kayıtsız davranmışsa, davete ömür boyu
Tepesine inince, güneş bir mızrak boyu
Kiminin kalbi tekler, köprünün ötesinde

Ağlanacak hâline, atmışsa hep kahkaha
Değmemişse diline, Kevser ile Fatiha
Vücudun uzuvları, doymamışsa günaha
Hazır yağlı kazıklar, köprünün ötesinde

Diploman olmayınca, sevdanın okulundan
İradesiz davranıp, şaşırırsan yolundan
Hele bir de defterin, verilirse solundan
Zebaniler pataklar, köprünün ötesinde

Vatana ihanetten suçu sabit görülen
Bakanlar kurulunca, Türklüğe son verilen
Ağababalarınca, alaka gösterilen
Şerefsizler panikler, köprünün ötesinde

Ondan başka kimseden ummadık asla medet
Eğrisi, doğrusuyla, bilir bizi memleket
Allah rızası için, yaptığımız ibadet
İnşallah bizi aklar, köprünün ötesinde

Uygulama nasıldır, bilinmez pratikte
Yaratan kullar için, böyle eylemiş dikte
Beklenen an gelince, sevdiğiyle birlikte
Herkes gülünü koklar, köprünün ötesinde

Delibal’ım çözülmez cennetin bilmecesi
Gerçeği bilenlerin, farklıdır düşüncesi
Dine yanlış açıdan, bakmanın neticesi
Huri arar erkekler, köprünün ötesinde

DELİBAL – Celil ÇINKIR