Ç O C U K
Çocuklar gördüm;
Kızıl gözlü, sarımtırak yüzlü. Elleri nasırlı, çıplak ayaklı. Burnuyla balon yapan,çapaklı. Şehir ekmeğini sac ekmeğinin Arasına koyup katık eden. Oyuncağı ve oyunu olmayan çocuklar. Çocuklar gördüm; Küçük bedenlerinde,minicik yüreklerinde Dünyaları taşıyan. Yüzleri temiz değildi belki Ama bizimde onlarınki kadar temiz değildi yüregimiz. Onların yüzünü bir damla su temizlerdi; PEKİ YA BİZİ..... |
dünyalar taşıyan....işte bu kısımda yer alan bir çocukluk yaşadım bende...şiiri okudum düşündüm...aklıma ilk gelen...büyüdük ve masumiyet bitti...saygılarımla...