seksen sekiz yılında Medinenin yolundaydık,
otobüs ilede,geceleyin hızı hızlı yol alıyorduk,
geceleyin biz sanki,karanlıkta boğuluyorduk,
her taraflar çok karanıktı biz ümutsuzluk idik,
birden çölün ortalalarından ses duymuştuk
uzaklardan ezani Muhammedini duymuştuk,
ezan ile birlikte hepimiz çok çok sevinmiştik,
ve yolu çok azalmış Ravzana da,yaklaşmıştık.

birden o mübarek kokun ile çok sevinmiştik,
sonra ise Ravzanda kokunu çok kokluyorduk,
medine de,daim doya doya seni kokluyorduk,
geçen gün, hacı arkadaşlarımla buluşmuştuk,,
o mucize gülden çok kokan kokunu konuştuk,
hepimiz sana göz yaşlarıyla salavatlar getirdik,
Allahın izni ve keremiyle bize şefaat eder dedik,
Ravzadaki salavatlarımız kabul olmuştur dedik,
Allahın izni ile hepimize şefaatçı olacaktır dedik,
gül kokunun mucize olduğunu tekrar konuştuk.

ABDULKERİM KAYA.EMEKLİ VAİZ. 27.04.2023.ANKARA.