2. 6- Bulanık-O son sabah karanlığı ateşe verip gün bahçesine fırlattım sahipsiz bir gelincik gibi- Usulca doğup bedenimden parmak uçlarımda biriktirdiğim gün ışığı; benim sevdamın üzerine düşmeli senin riyakar şavkın Bir başka dünyanın cennetinde birdenbire sevinç olursun -gülümseyen yüzlerin kuytu gamzelerinde- ve benim zavallı rüyamda senin ışığın kör bir dilencinin avuçlarında hissettiği kıvılcımdır belki de -Tutmalısın kolumdan eski bir intikam gibi gözü kara sevdaların korkusuz neferi olup alamut’da doyumsuz rüyalara dalmalıyım- Erdem ateşler içinde kıvranırken içimizdeki kalabalık büyütür en derin kabusumuzu zamanın aynasında arasam bir çok ben vardır içimde her biri diğerinden daha deli ve kabuslara dalmış alnında güneş tutulmakta Susmalı artık kuduran zamanın önünde hiçbirimiz düşemeyiz altın suyuna batmış zamanın peşine |
Emeğine yüreğine sağlık
________________________________Selamlar