HASRETİM
Zamanla küllenir diye beklerken
Sönmeyen yangına döndü hasretim Hayalime senli düşler eklerken Umutla baktığım yöndü hasretim Gittiği yollara bakıp üzülüp Günden güne özlem ile süzülüp Buz gibi yatakta ahla büzülüp Kışın ortasında yandı hasretim Çekip giden yarin bakıp ardından Gözden kanlı yaşlar döküp ardından Dermansız kalarak çöküp ardından Haziran’da bile dondu hasretim Yürüdüm yürüdüm yollar tükendi Meyveler çürüdü dallar tükendi Aylar geçmez derken yıllar tükendi Bir gün geleceksin sandı hasretim Can demişim sana, candan öte can Benle ol, istemem ne saray ne han Kalbim senin için atıyor inan Ömrümce tek seni andı hasretim Ayşegül Bahçeci |