Ölüm Düşünceleri
1.
Önüme çıkar her fırsatta hüzün Her gün yaşamakta zorlanıyorum Tadı yoktur gece veya gündüzün Ölümün kahrını ben tanıyorum Ne düğün ne bayram isteme artık Baksana dünyanın yüzü gülmüyor Saatler sükuta gidiyor tık tık Ölenle beraber kimse ölmüyor Bir fırtına kopar geçer sokaktan Omuzlar üstünde yorgun tabutlar Seni de alacak o son duraktan Biter bir gün bütün aşklar umutlar 2. Ve güneş doğuyor öyle yeniden İşte yeniden ben düşünüyorum Yarın doğma n’olur böyle yeniden Ben uyanmak için üşeniyorum Ben istemiyorum nankör dünyayı Sahte dostlukları yalan yanlışı Evet istenmiyor güneş ve ayı İstemiyorum ben yaz ile kışı Ne var ne yoksa o sonsuzluktadır Ulu efsaneler büyük kişiler Ulaşmak Tanrı’ya o son noktadır Sen ey eşsiz Tanrı bana ümit ver 2009, Kozyatağı (Zafer Dergisi sayı, 387) |