AKŞAM GÜNEŞİ
Sana olan bu özlem...
Batan bir gün gibi, kızıl renge boyar yine içimi... Bu akşam güneşi!.. Konuşurken kalbim, gönül diliyle... Eritir, yok eder sevgimi... Yine bu akşam güneşi!.. Hasreti ile... Bir öküz gibi oturur, göğsüme!.. Laf anlamaz... Bir türlü kalkmaz... Soldurur bir gül gibi, hasretimi... Gömer kalbime... Bu sevgi çiçeği zamanla... Kendi rengiyle söner üstüme... Hâre hâre olur... Ah bu akşam güneşi!.. Çöker, üstüme hüzün nağmeleri... Şarkı olur.... Süzülür martı gibi gönül sahilim de... Şakır bülbül olur... O, güzelim sesiyle... Yankılanır!.. Gönüllere ufukta... O akşam güneşi!... Dinçer Dayı |