Melankolinin Melodisi
Ey hayat! Suçlusun,
bana bir gençlik borçlusun, çocuktum yürüdüm paslı bir giyotin gibi olan daracık sokaklarında, uçurumlar biriktirdim korkularımla uçuk dudaklarımla, umarsız bir gece, karanlıkta kalıp platonik duygular beslerken güne mevsimler gelip geçti tutuştu tik taklayan zaman başladı melankolinin melodisi genç kalbim, ihtiyar ruhum, tozpembe olmayan bu evrene neye yarar yüreğinin ezgisi ? |