Küstüm İşte
En yeni gömleğimi, senin için giymiştim
Kül dökmüşüm beklerken, kir mi sandın ki üstüm? Nerde kaldın sormadan azarını duymuştum Cevap vermedim ama, ben o zamandan küstüm Şiir yazayım dedim girmek için gözüne Ne dünyalar gizledim, bir tek güzel sözüne Mısraları birbiri peşi sıra yüzüne Söylerken “Saatin kaç.?”, diye sormandan küstüm.. Bütün özel günleri, hakkıyla hatırladım Doğum günün geçti mi korkuyla sayıkladım Günlük falını bile , her sabah açıkladım Bugün aşk var dememi, hayra yormandan küstüm Randevudan çok önce, gözetlerdim evini Çıkar çıkmaz bu sefer, tutacaktım elini Gecikince ürkekçe, çaldığımda zilini Uykulu bakan gözle, cama çıkmandan küstüm İsterdin hep yanında, sevgilinin seçkini Saçı gür,yüzü güleç istemezdin geçkini Yol bilsin yordam bilsin, önce tatsın içkini Ama çeşnigir diye, garson seçmenden küstüm.. İş arkadaşım diye, ailene tanıttın Yanımda görünmekle,zaten aşka kanıttın “Sevgilin mi..?”diyene, somurtmanla yanıttın Evet diyemeyip de, sessiz durmandan küstüm Gün gelir de seversin, diye sineye çektim Nasılsa boş yıllarla, bir gün ödeşecektim Her soruşumda sana, sandın vazgeçecektim Karşılıksız sevgimi, yüze vurmandan küstüm erol başçı www.blogcu.com/erolbasci |
şiirle sevgiyle kal.