NazlıcanımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ben daha önce kendi kızıma bu isimle Nazlıcan şiirini yazmıştım Bir Dilek Tut kitabımda da var Bir Dilek Tut isimli kitabımı okuyan İnanç ve Remzi beyler Nazlıcan şiirimden etkilenip beğenini ifade ederek (2007/2009yılları yaşamış ve ardında büyük acı bırakmış küçük yeğenine uyarlamamı istendiler ) bende sadece empati kurarak o acıyı kaleme almaya çalıştım o küçük ruhu şad olsun.
NAZLICAN Bebek gülüşlerin çalındı senin Dünya, ay ,güneş zindanlarda Amansız bir hastalık yapıştı yakana Ve sen gülmeyi unuttun be çocuk Çocuk gözlerinde ışıklar saçardı sevinçle sarılan sevenler vardı şimdi gittin uzaklara Ardında koskoca acılar kaldı Umutlar bezendi boylu boyuna Annen, baban çok üzüldü ;duyunca Daha küçücük fidan iken terk ettin bizi Bu amansız hastalık yedi bitirdi. Büyüyemedi mesela, hep 12 dir yaşı Sevenlerinin ailenin dinmedi gözyaşı Küllenmedi hala yürektedir kor ateşi Beklemekte sana geleceği günü anası Çocuk gel gitme uçurtma uçuralım seninle Derdine derman olsun hekim yaran en derinde Umuda çiçek açacaktı gülüşlerin Eğer ki zamansız gelmeseydi ecelin Acı mısralar 16.04.2023 |