TOZLU RAFLARDA YERİMİ ALDIM
Yarınlarımdaki umutlarımı senin yüreğine serptim
Yaşýama sevinçlerinde dolu gözlerini gördüm Her bir gülüşünle kalbimde bahar geldi Korkunun ecele karışmıs haliyle Dizlerinde uyuya kalmayı beklerken Yüreğinde yeni bir hayat olduğunu gördüm Senin bahar kokan sevdanda Gözlerindeki ısıltılardan umutsuzluk akmasın Kalbindeki sevgi damlalarından Yaralı yüregimi yeniden iyileştirmeyi bekledim Saçlarının arkasından beni çağıran denizi Yıldızımızı,Ay’ı gördüm Dudaklarımı sımsıkı kapatırken Gözyaşımla ıslattım kutuyan çiçeklerimi İrkildim,yut-kun-dum her seferde Boğazı geçip denizi yendi… O an senin bilmediğin Kaç harf doluştu zihnime, Şimdi bu mavi odada oturmuş Yağmur tıpırtılarını dinlerken Kimsesiz bir kitap gibi derin Tozlu raflarda yerimi alıyorum YEŞİLIRMAK |