2. 5- Baba ve Çocuk
I
Baba Şöyle bir bakıp ufkun ötesine unutmak her şeyi ne gam ne tasa ne fakirlik sadece göz yaşartan bu dilemma okşayıp merhametle yanağımı kaybolup giderken rüzgar bol kese harcanan hayat süreli ömre yağan kırağı altında eski yaraları kanatıyor iki göz oda kurulu sofra kanaat ehli kadın ve ışıl ışıl gözleriyle çocuklar çocukların gözleriyle baktım dünyaya çocuk ellerimle sevdim her şeyi ne gam ne tasa ölüm bizi ayırana dek II Çocuk İmkan olmadı bende aramadım ölü doğdu her şey baba oldu heryer cesedini öptüm hiç yoktan ellerinden aktı masumiyetim öylesine bir ocak akşamıydı soğuk toprağa düştü çocukluğumun son damlaları Büyüdüm anne |