AH...
Her kötü anımda dilimden dökülen
Ben bir apartman dairesine ait değilim O da bana ait değil zaten Keşkelerimi süsleyen bahçeli kücük bir ev Yoluna çiçekler döşediğim Sabahları pencereleri ardına kadar açıp Akşamları bahçesinde çay içebildiğim Ağaçlara kurulan salıncaklar, çayır çimen koşturan çocuklarım Kapıdan hep mutlu giren eşim Belki birkaç tavuk, sadık bir köpek Maydanozum marulum taze taze Dalından kopardığım meyveler Hamakta kitap keyiflerim Kahkahalar çocuklarımdan Elalemi yoksayan bir hayat, insan gibi...kalan ömrümüz... Ahhh... Çocuklarım toprağa basmadan büyüyor Çayır çimen yuvarlanacakları yaşta Dört duvar arasında oyuncaklara gömülü Yüzleri gülmüyor Koştursalar gürültü, sus pus otursalar hüzün Ufacık da olsa bir bahçen yoksa Farkı kalmıyor bahardan güzün... ... Trabzon’da kiralık bahçeli müstakil ev arıyoruz💕 |