BABAM TOPRAK ve ÖLÜM
Büyüklerimden öğrendim.
Mezarlıkta, Toprağın’ın neden mis gibi güzel koktuğunu. Çünkü, Azril’in bir çiçek gibi hayattan ve benden tek tek kopardığı. Değer verdiklerim, hasretle... Özlem duyduklarım. Sevip, saydığım elimden alıp toprağa gömdüğü en sevdiklerim var içinde.. Dedem, Ninem ve niceleri... İçlerine birde Babam da karıştı ... Ahhh! İçim yanıyor... Sönmüyor bir türlü. Yağmuru bekliyorum şimdi. Yağsın, yağabildiğince. İçim deki kor ateş soğusun. Toprak ıslansın iyice. Hem, gözyaşlarımı da ekliyeyim içine... Yağmur dindiğinde, güneş çıksın. Toprak kurusun. Babamın kokusunu vursun. Ortaya çıkartsın. Getirsin bana, hava ile. Doya doya teneffüs edeyim. Çekeyim içime. Özlemle, hasretle... Babamın buram buram kokusunu. Dinçer Dayı |
ve değerli Edebiyet Defteri Camiasına sonsuz teşekkürlerimi sunar.
Saygılarla sevgi dolu esenlikler dilerim.
Dinçer Dayı